Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT na Kubie

Ten artykuł od 2018 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.

Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fidel Castro, były kubański przywódca, odpowiedzialny za prześladowania osób homoseksualnych w latach 60.

Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych

W latach 60. osoby homoseksualne były na Kubie prześladowane i przymusowo poddawane terapiom konwersyjnym. W 2010 roku Fidel Castro przeprosił za te działania, biorąc za nie całą odpowiedzialność na siebie^[1]. Kontakty homoseksualne zostały zalegalizowane na Kubie w 1979 roku^[2]. W 1993 roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych – wynosi on 16 lat^[2]. Od 1993 roku osoby deklarujące się jako homoseksualne mogą wstępować do Komunistycznej Partii Kuby^[2]. Od czasu objęcia kierownictwa narodowego ośrodka edukacji seksualnej przez Marielę Castro, córkę Raúla Castro, czynnych prześladowań zaprzestano, a dzięki jej staraniom zaprzestano także urzędowej dyskryminacji. W 2018 r. władze przedstawiły projekt nowej konstytucji, wedle której zagwarantowano równouprawnienie osób LGBT^[3].

Mężczyźni homoseksualni nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej.

Ochrona prawna przed dyskryminacją

Ogólnokrajowa

Kubańska konstytucja gwarantuje wszystkim obywatelom równość wobec prawa i zakazuje dyskryminacji z jakiejkolwiek przyczyny.

Azyl

Kubańskie przepisy prawne nie przyznają osobom homoseksualnym prawa do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientację seksualną.

Uznanie związków osób tej samej płci

Ogólnokrajowe

W niedzielę, 25 września 2022 r., odbyło się na Kubie referendum w sprawie legalizacji małżeństw jednopłciowych. Większością głosów zadecydowano, że oprócz legalizacji małżeństw jednopłciowych wspierane przez rząd zmiany obejmują m.in. prawo do korzystania z usług surogatek, rozszerzenie praw dziadków w stosunku do wnuków, ochronę osób starszych i nowe środki przeciwdziałania przemocy na tle płciowym. Promowany ma być także równy oraz partnerski podział praw i obowiązków domowych^[4].

W 2008 roku Mariela Castro (córka kubańskiego przywódcy, Raúla Castro), dyrektorka Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej, w wywiadzie dla hiszpańskiej agencji EFE powiedziała, że Komunistyczna Partia Kuby pracuje nad projektem formalizacji związków homoseksualnych, a także nad ustawą, która osobom transpłciowym będzie dawała możliwość przeprowadzenia operacji korekty płci na koszt państwa^[5].

Ustawa dająca osobom transpłciowym możliwość korekty płci na koszt państwa weszła w życie w 2010 roku^[6].

W lipcu 2012 roku parlament kubański miał debatować nad ustawą o związkach partnerskich.

Życie osób LGBT w kraju

Na Kubie istnieje duża scena gejowska skupiona w Hawanie i kilku większych miastach. Dysponują one dziesiątkami lokali gay friendly. W kraju wydawane są również publikacje, działają organizacje zajmujące się promowaniem tolerancji wobec społeczności LGBT.

W 2007 roku Kuba zaczęła obchodzić Dzień Walki z Homofobią. Z tej okazji w Hawanie odbyła się konferencja działaczy LGBT. Największa tego typu impreza w historii Kuby została sfinansowana z pieniędzy publicznych. Przewodniczyła jej Mariela Castro. Tego dnia państwowa telewizja wyemitowała film Tajemnica Brokeback Mountain.

Kubańczycy w ostatnich latach^[kiedy?] stają się coraz bardziej tolerancyjni. Na Kubie nie odnotowano napadów na osoby LGBT w ostatnich latach^[kiedy?].^{[potrzebny przypis]}

Przypisy

↑ Fidel Castro takes blame for 1960s gay persecution. 2010-08-31. s. reuters.com. [dostęp 2010-08-31].
↑ ^a ^b ^c Rainbow Cuba: the sexual revolution within the revolution.
↑ MaciejM. Stasiński MaciejM., Kuba uzna małżeństwa jednopłciowe, ale dyktatura partii komunistycznej jest nieodwołalna, „wyborcza.pl”, 21 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-22] (pol.).
↑ VogueV. Polska VogueV., Kuba zalegalizowała małżeństwa jednopłciowe [online], Vogue Polska, 27 września 2022 [dostęp 2023-08-17] (pol.).
↑ Kuba zalegalizuje małżeństwa homoseksualne. 2008-01-17. s. wprost.pl. [dostęp 2008-01-17].
↑ Kuba sponsoruje operacje zmiany płci. 2010-01-20. s. onet.pl. [dostęp 2010-01-20].

Zobacz też

Sytuacja prawna osób LGBT na świecie

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej (CENESEX). cenesexualidad.sld.cu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-13)].

[1] Fidel Castro takes blame for 1960s gay persecution. 2010-08-31. s. reuters.com. [dostęp 2010-08-31].

[Raindbow_Cuba-2] Rainbow Cuba: the sexual revolution within the revolution.

[3] MaciejM. Stasiński MaciejM., Kuba uzna małżeństwa jednopłciowe, ale dyktatura partii komunistycznej jest nieodwołalna, „wyborcza.pl”, 21 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-22] (pol.).

[4] VogueV. Polska VogueV., Kuba zalegalizowała małżeństwa jednopłciowe [online], Vogue Polska, 27 września 2022 [dostęp 2023-08-17] (pol.).

[5] Kuba zalegalizuje małżeństwa homoseksualne. 2008-01-17. s. wprost.pl. [dostęp 2008-01-17].

[6] Kuba sponsoruje operacje zmiany płci. 2010-01-20. s. onet.pl. [dostęp 2010-01-20].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]